ایمپلنت دندان

در طول دهه اخیر با افزایش مقبولیت درمان هایی که از ایمپلنت در آنها استفاده  می شود، روز به روز بر تعداد بیمارانی که تمایل به قرار دادن ایمپلنت در دهان خود دارند افزوده می شود.

به نظر می رسد که این رشد فزاینده ناشی از این واقعیت است که بیماران به مرور پذیرفته اند که با استفاده از  قرار دادن ایمپلنت های دندانی نه تنها دندان های از دست رفته به بهترین وجهی جایگزین  می شوند، بلکه مشکلاتی نظیر جویدن نامناسب، بدی تکلم و حتی عدم اعتماد به نفس که اکثراً در درمان هایی نظیر پروتز کامل یا پارسیل مشاهده می شود، به نحو مناسبی جبران می گردد.

از طرف دیگر می بایستی اذعان کرد که این رشد فزاینده برای قرار دادن ایمپلنت باعث شده است که به مرور زمان بر تعداد دندانپزشکانی که تمایل به استفاده از این روش در کلینیک شخصی خود دارند، نیز افزوده شود.

مراحل ایمپلنت یک دندان و آشنایی با نحوه ایمپلنت

در ویدئو کوتاه زیر که توسط ایمپلنت زیمر تهیه شده است نحوه قرار گرفتن ایمپلنت در فک به نمایش گذاشته شده است.

مشکلات بوجود آمده در زمینه قرار دادن ایمپلنت

با وجود اینکه آمار صحیحی از تعداد ایمپلنتی که در ایران در هر سال گذاشته میشود وجود ندارد، ولی افزایش تعداد بروز مشکلاتی که هر روز به اشکال مختلف در بیمارانی که از این روش درمانی استفاده کرده اند دیده می شود، خود زنگ خطری است که بایستی به درستی مورد بررسی قرار گیرد.

از زمان معرفی علم ایمپلنتولوژی نوین به جامعه پزشکی در اوایل دهه ۸۰ میلادی سعی جراحان همواره بر این بوده تا ایمپلنت ها را بر حسب مقدار استخوان باقیمانده بیمار در داخل فکین قرار دهند.

این موضوع گاهی سبب می شود تا ایمپلنت ها در جهات نامناسب درون فک قرار گرفته و در بسیاری از موارد دستیابی به یک پروتز مناسب را چه از نظر زیبایی و چه فانکشن با مشکل مواجه ساخته و چه بسا غیر ممکن نماید.

درک این نکته حائز اهمیت است که جراحان معمولاً تمایل دارند تا ایمپلنت ها را در بیشترین حجم از استخوان باقی مانده قرار دهند، حال آنکه در اکثر موارد این شکل قرار دادن ایمپلنت سبب باکالی یا لینگوالی قرار گرفتن بیش از حد ایمپلنت ها شده و مشکلاتی را برای پروستودنتیست و تکنیسین لابراتوار در تهیه پروتز هر چه کاراتر و زیباتر فراهم می آورد.

متأسفانه چنین مشکلاتی تا زمان قالبگیری ایمپلنت از منظر جراح و بیمار مخفی باقی می ماند و پروستودنتیست برای درمان بیمار متوسل به وسایل بسیار گران قیمت و پروتزهای غیر عادی می شود که هر چند به تهیه پروتز می انجامد ولی در نهایت و علیرغم تمامی تلاش های کادر پروتز از نظر بیمار ناکارآمد و نازیبا بوده و گاه سبب بروز مسائل حقوقی فی مابین می گردد.

در این راستا استفاده از فناوری های جدید و نرم افزارهای مدرن امکان بررسی سه بعدی محل ایمپلنت ها را فراهم نموده، تشخیص و درمان بیماران را قابل اعتمادتر می کند.

اولین اصل در قرار دادن ایمپلنت

امروزه در ایمپلنتولوژی نوین این نکته کاملاً به اثبات رسیده است که نتیجه درمان جراحی بدون همکاری پروستودنتیست، تکنیسین پروتز و رادیولوژیست عمدتاً ناامید کننده بوده و در پاره ای موارد تنها راه حتی خارج کردن ایمپلنت ها خواهد بود.

به علاوه ثابت شده است که قرار دادن ایمپلنت ها بصورت نامناسب می تواند منجر به افزایش غیرطبیعی فشارهای طرفی، از دست رفتن استخوان و در مواردی حتی شکسته شدن ایمپلنت شود.

ادامه مطلب در لینک زیر:

https://pardisdental.ir/%d9%82%d8%b1%d8%a7%d8%b1-%d8%af%d8%a7%d8%af%d9%86-%d8%a7%db%8c%d9%85%d9%be%d9%84%d9%86%d8%aa-%d8%a8%d8%a7-%da%a9%d8%a7%d9%85%d9%be%db%8c%d9%88%d8%aa%d8%b1/