آمالگام دندان چیست؟

آمالگام چیست؟

با وجود پیشرفتهای زیادی که در زمینه علم مواد دندانی ترمیمی صورت گرفته است ، هنوز هم آمالگام به عنوان انتخابی مناسب جهت ترمیم دندانهای خلفی به خصوص در حفرات وسیع مورد استفاده قرار می گیرد و بدلیل حساسیت تکنیکی نسبتاً کم، خواص مکانیکی مطلوب، دوام کلینیکی و هزینه پائین، قسمت اعظمی از ترمیم های دندانپزشکی را به خود اختصاص می دهد.

آگاهی نسبت به خواص مکانیکی این ماده و کاربرد تکنیکهای مناسب جهت استفاده بهینه از این خواص از اهمیت بالایی برخوردار است .

زیرا آمالگام باید بتواند در برابر فشارهای اکلوزالی، نیروهای مضغی و بطورکلی عوامل موجود در محیط دهان پایداری کند.

عوامل متعددی می تواند بر خصوصیات مکانیکی این ماده و در نتیجه بر طول کلینیکی ترمیم دندانی انجام شده تأثیر بگذارد.

لذا آشنایی با خصوصیات مکانیکی این ماده و عوامل تأثیرگذار بر آن، می تواند عمل کننده را در جهت استفاده هر چه بهتر از این ماده و کنترل عوامل مؤثر بر این خصوصیات تا حصول به یک ترمیم ایده آل یاری دهد.

آمالگام دندانپزشکی

آمالگام از ابتدای قرن هفدهم جهت ترمیم دندانهای طبیعی به کار رفته است ، ولی استعمال متداول آن از سال ۱۸۲۶ در فرانسه به صورت خمیر نقره جیوه آغاز گشت، پس از آن در سال ۱۸۳۳ در ایالات متحده آمریکا با جزئی تغییر مورد استفاده قرار گرفت.

به طور کلی آمالگام ترکیبی از جیوه با یک یا چند ف دیگر است.

آمالگام دندانی از مخلوط جیوه مایع با ذرات جامدی نظیر نقره، قلع، مس و گاهاً روی، پالادیوم، ایندیوم و سلنیوم تشکیل شده است. ترکیب این فات جامد را آلیاژ آمالگام می نامند.

با وجود انواع مواد باند شونده و همرنگ دندان که می توانند در ترمیم حفرات دندانی مورد استفاده قرار گیرند ،هنوز هم این ماده انتخابی بسیار مناسب در ترمیم های وسیع نواحی خلفی که از نظر زیبایی اهمیت چندانی ندارند، می باشد.

ابعاد منفی وجود جیوه در آمالگام به عنوان یک عنصر سمی و آلوده کننده، استفاده از این ماده را امروزه در بسیاری از کشورهای جهان کاهش داده و حتی در برخی موارد کاملاً منسوخ نموده است .

با این وجود در سال ۱۹۹۸ مجدداً انجمن دندانپزشکی و سازمان بهداشت اجتماعی ایالات متحده استفاده از آمالگام را به عنوان یک ماده ترمیمی سالم تأیید نموده اند.

به طور کلی amalgam را براساس شکل ذرات آلیاژ به انواع:

کروی (Spherical) ،تراشه ای یا براده ای (Lathecut) و مخلوط (Admixed) تقسیم بندی می کنند .

بعلاوه این آلیاژ براساس میزان مس موجود در آن به انواع کم مس (حاوی ۵ درصد وزنی یا کمتر ف مس) یا پر مس (حاوی ۱۳ تا ۳۰ درصد وزنی ف مس) تقسیم بندی می شود.