در ابتدا تعریف کوتاهی از ایمپلنت دندان خواهیم داشت سپس علت شکست ایمپلنت دندان در درمان ایمپلنت مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
ایمپلنت ها پایه هایی از جنس تیتانیوم خالص هستند که درون استخوان فک گذاشته می شود و به عنوان ریشه دندان جهت نگهداری روکش هایی که جایگزین تاج دندان می شوند استفاده می شوند.
این ریشه های مصنوعی پس از اینکه در استخوان محکم شدند، دندانهای جدید روی این ریشه ها نصب می گردند و این دندان ها کاملا از هر نظر شبیه به دندان های طبیعی هستند و احساس می گردند.
این روکش ها بطور ثابت توسط چسب های دندانپزشکی به ایمپلنت چسبانیده می شوند.
همچنین در مواردی که برای دندان های مصنوعی فرد گیر کافی در دهان نداشته باشد، می توان از ایمپلنت های باریک یا مینی ایمپلنت ها به عنوان محل گیر مناسبی جهت ثابت نگداشتن دندان مصنوعی استفاده نمود.
درصد موفقیت انجام ایمپلنت به عوامل مختلفی بستگی دارد که در بیماران مختلف متفاوت است.
حتی این مسئله در مورد ایمپلنت فک بالا و پایین نیز تفاوت دارد.
به طور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت دندانی ۹۵% گزارش شده است.
بهترین حالت قرار دادن ایمپلنت قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان است.
در صورتی که دندان از دست رفته، عفونی نباشد و مقدار زیادی استخوان در اثر عفونت از دست نرفته باشد، شانس زیادی برای جایگزینی همزمان ایمپلنت وجود دارد.
در مورد دندان های خلفی که معمولاً چند ریشه هستند و مخصوصاً اولین دندان های خلفی بزرگ که دو یا سه ریشه است، جایگزین همزمان دندان کشیده و ایمپلنت معمولاً مقدور نیست و بهتر است حدود ۶ هفته صبر کرد.
معمولاً پس از کشیدن دندان، مقداری تحلیل استخوان اتفاق می افتد، دندانپزشک تا حد امکان سعی می کند بلافاصله پس از کشیدن دندان اگر شرایط فراهم باشد، ایمپلنت را در حفره ی دندان کشیده شده جایگزین کند.
ادامه مطلب در لینک زیر:
مراحل استفاده و مراقبت های لازم در دوران بلیچینگ در خانه
خوراکی های مفید و مضر برای دندان
بهداشت دهان و دندان در بارداری